Dei gamle greske dramatikarane hadde ei løysing dersom dei hadde skrive seg inn i eit hjørne, og heile plottet gjekk i stå. Då kom gud ned frå himmelen, gjerne i ei utspekulert teknisk innretning med taljer og tau... "Deus ex machina", -"gud frå maskina", vart det kalla på latin ("apo mechanes theos" på gresk).
Når ein prøver å formidle bodskapen om ei nærkoma energikrise, vert ein ofte skulda for å vere dommedagsprofet. Slike byggjer etter det eg veit sine profetiar på metafysikk, og har som kjent hittil ikkje fått tilslag... Eg prøver etter fattig evne å underbyggje mine standpunkt med vitskaplege data, for som Colin Campbell seier: Desse ligg no rett framfor oss, synlege for dei som vil sjå. Diskusjonen vert så avslutta med at "dei finn sikkert på noko."
Kven desse "dei" er, er noko uklårt. Truleg er det teknologane. Noko meir konkret om kva denne løysinga skulle vere, blir ikkje sagt. Slik sett er det vel min vyrde motpart som bevegar seg inn i metafysikken si sfære, i trua på at teknologien kan gjere under. No har vi mele oss inn i eit hjørne. Kunne det berre kome ein "Deus ex Machina" og ordne opp...
I min førre blogg, viste eg til ein kronikk i "Aftenposten". Det kom nokså snart eit tilsvar. Professoren peikar på ei rad "løysingar" for problema vi står overfor når det gjeld oljeskort. Men der er eit problem: nettoenergi (eller EROI: Energy returned on energy invested). Du taper energi ved å lage olje frå gass eller kol. Oljeskifer har ikkje vore gjennom det "temperaturvindauget" som skal til for at organisk materiale skal bli olje.
Så vart det altså ikkje noko guddommeleg openberring denne gongen heller.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar