Geologen Kenneth Deffeyes har utpeika den 24.november 2005 til "peak oil-day". Dette er amerikanarane sin "thanksgiving", og det var vel såleis med eit visst glimt i auget at han valde denne dagen. Det kan sjå ut til at vi no er på det "humpete platået". Produksjonen har ikkje vore større enn han var i juli 2004 (ok, var såvidt litt større i mai i år..) Samstundes har oljeprisen gått ned i haust, og dermed ser det ut til at også interessa for framtidig forsyning har tapt seg. Fredag (altså på "thanksgiving") kunne du i Oslo få bensin til 7,99 for literen. Altså nokså nær Framstegspartiet sin idealpris. Så kvifor uroe seg?
Men ei norsk avis held blikket festa på forsyningssituasjonen i oljemarknaden, nemleg "Dagens Næringsliv". I papirutgåva er der stadig kommentarstoff som meir eller mindre klårt seier at vi er nær toppen av utvinningskurva. Matt Simmons si bok "Twilight in the Desert" (om oljeressursane i Saudi-Arabia) vart gjeva brei omtale. Nettutgåva er ikkje så djerv, men den er verd å fylgje med i.
Det største nye den siste tida er fallet i produksjon ("depletion rate") frå felt i produksjon. Det kan no tyde på at dette fallet er så høgt som 8%. I så fall vil ein misse produkjon tilsvarande nær 30 millionar fat/dag fram til 2010 frå desse felta. Når ein veit at det er få store felt som kjem i produksjon dei neste fem åra, er dette absolutt ein urovekkjande situasjon. Noreg på si side, held fram sitt bratte fall på 10%. Kor lenge går det før prøveboringa i Lofoten tek til?
