...er eit fenomen som har pågått i mange hundre år. Men fart i sakene vart det først etter den industrielle revolusjonen. I Noreg har ikkje flyttinga til byane vore så markert som i mange andre industrisamfunn. Nokre meiner at romantiseringa av bygdene er eit særnorsk fenomen som no endeleg ser ut til å ta sin ende. Ikkje ein gong breibandet vil bli redninga for grisgrendte strok! Granskaren ser heller for seg ei norsk utgåve av "suburban sprawl" som eit mogeleg framtidig busetjingsmønster.
Biletet i dag er frå ein kinesisk by som heiter Shenzhen. I mi fåkunne hadde eg ikkje høyrt om plassen før eg las ein artikkel i "Aftenposten" for nokre dagar sidan. Denne artikkelen fortel om den største folkevandringa i historia som går føre seg nett no i Kina. Sidan 1980 har 300 millionar flytta frå den kinesiske landsbygda inn til byane. I løpet av dei neste 15 åra skal endå 300 millionar same vegen. I 1976 var Shenzhen ein småby på storleik med Ålesund. Medan Ålesund har fått Color Line Stadion og nokre skarve tusen nye inngyggjarar sidan dess, har Shenzhen fått bygningar som vi ser på biletet og 8960000 nye "bysbarn". Sanneleg noko å strekkje seg etter, ordførar Tonning! Artikkelen i "Aftenposten" les du her.
Ei slik enorm urbanisering er imidlertid ikkje mogeleg utan sterkt aukande energibruk. Ein vert strukturelt avhengig av energisubsidiar(..for å seie det på "klokemåten"), desse kjem for det meste frå fossile kjelder. Dersom tilgangen på slike kjelder skulle minke, ser det stygt ut.
Svært stygt.
